Namatay na lahat ng pag-asang inaasam-asam

Nalinaw na din pati na mga agam-agam

Masakit man sa dibdib at kahit patuloy na nagdaramdam

Bigkas ng bibig, isang bulong na "paalam"..

Masakit mang tanggaping hindi mo na mahal

Para ko natikman ang higit sa sanlibong sampal

Ngunit kung ito na ang paraan ng Poong Maykapal

Na ako'y magising sa aking pagkahangal.

Sa aking pananahimik ayoko nang manumbat

Sapat na sa akin ang sabihin mo lahat

Amining hindi mo na mahal, matapang na pagtatapat

Kahit sa puso ko'y nag-iwan ng malalim na sugat.

Alam kong masaya ka na at hindi ka na guguluhin

Upang ang buhay ko ay magpatuloy na rin

Sugat sa dibdib,isa lang aking hiling

Sa Diyos pagdating ng panahon nawa'y hilumin.

              Bawat hakbang ko'y katumbas ng iyong kaligayahan... :(

 

Ambisyosang Makata

Ako'y hindi propesyunal na makata

Di rin kasing galing ni makatang gala

Lalong hindi nais magpsikat sa madla

"outlet" lang po ito ng abang manunula.

Aking emosyon ay idinadaan lang sa sining

Sa aking mga tula,sinasalamin ay damdamin

Ng pilat sa pusong mahirap arukin

Dulot ng nakaraang nais nang limutin.

Ang abang manunulat ay isang talunan

Kaya't pait na dinanas ay dinaan na lang sa tulaan

Hindi intensyong ako'y hangaan

Kundi nais lang dalahin ay gumaan.

Sa mga natutuwa, salamat po sa inyo

Sa pagtangkilik sa tulang pinapanday ko

Gayon din naman sa mga nagtataas ng noo

Pakumbabang salamat, alay pa rin ng puso.

Hilumin Mo

Pagkawala niya'y isang malaking hamon

Muling tumindig at nangangarap bumangon

Mula sa sakit sarili'y nais iahon

Sugat ng nakaraan malimot nawa ng panahon.

Hindi kayang tagalan sakit na dinaramdam

Paghilom ng sugat laging inaasam-asam

Doon sa altar,Siya lang ang tanging may alam

Lahat ng lungkot kailan mapaparam.

Oh Diyos ko,ako'y iyong pakinggan

Hilumin Mo,itong pusong sugatan

Punasan Mo din itong pusong luhaan

Upang di na umiyak magpakailanman

Sa bingit ng dusa'y yakapin Mo ng mahigpit

Daluhan Mo ko sa gitna ng paggibik

Sa lahat ng ito'y Ikaw ang aking bukambibig

Pagkat anak Mong Siya mong iniibig.

Paalam,.Mahal naming Kaibigan...

Ang paglisan mo ay isang malaking dagok

Sa pamilya,kaibigan,estudyante’t na ngayo’y nalulungkot

Na tigib ng luha, at damdami’y masalimuot

dito sa aming puso’y mayroong kirot.

Hindi matatawaran ating pinagsamahan

Doon sa Malinta,unang naging tagpuan

Paaralang naghubog sa ating pagkakaibigan

Kapatid,kapamilya ang naging turingan.

Naisip ko pa nga,magkaibigan hanggang sa huli

Hanggang sa tumanda,buhok ma’y pumuti

Magsasama sa lahat ng oras,sa lungkot man o ngiti

Hindi mag-iiwanan,magkasamang lagi.

                                                                             

Ngunit hindi sinasadyang maaga mo kaming nilisan

Hindi ka man lang namin nayakap ng lubusan

Oh di kaya’y napisil at kamay mo’y nahawakan

Hindi rin nasabing “mahal ka namin,kaibigan”

Sa iyong paglisan baunin nawa aming mga dasal

Kapayapaan mo’y hiling namin sa Poong Maykapal

Hindi ka malilimot pagkat lagi ka naming mahal

Hindi kukupas ganu man katagal…

Paalam na sa ‘yo butihin naming kaibigan

Magkikita kita pa rin tayo doon sa walang hanggan

Sa piling ng Poon na siya mong magiging kanlungan

Ng iyong kaluluwang hihimlay sa Kanyang kapayapaan.

Pagbawalan Ang Puso

Hindi nga ba minsan nang naransan ang sakit?

Dulot ng masaklap at mapait na pag-ibig

Na sa puso mo'y malalim an inukit

Ipinutong sa 'yo tila isang libong tinik!

Dahil sa pagkabigo takot nang muling magmahal

Natikman ng puso ang manamlay at mapagal

Paghilom ng sugat ay laging inuuusal

Doon sa kawalan hinintay mo ng kaytagal.

Pagbawalan ang pusong 'wag nang umasa

Huwag nang maghintay,huwag nang ding  magtiwala

Sa pagmamahal na nagbabalatkayong mukha

Baka mabigo lang at ika'y muling  lumuha.

SINO ANG HINIHINTAY NI POKNAT?

                                                               Ano kyang meron sa mga tula ni poknat?

Sa kanyang mga gawa na kanyang sinusulat

Tinipon sa titik sa puso’y nagbubuhat

Habang nakaupo doon sa tabing dagat.

Ano nga bang meron sa kanyang mga tula?

Sa bawat saknong, sa bawat salita

Tila nababalot ng kung anong hiwaga

Kaya niyang hipuin puso ng madla.

 

Ngunit sino nga ba ang nasa likod ng lahat?

Tulang pinapanday ay puno ng pangungulila’t pangarap

Sino itong nagsisilbi niyang matibay na kalasag

Pinaghuhugutan ng inspirasyon,gabay nya’t liwanag.

San kaya niya hahanapin kanyang hinihintay

Hindi kaya siya mapagod sa kanyang pag-aantabay

Baka naman yaong mahal puso’y sa iba na inaalay

Lahat ng pagtitiis nya’y mawalan ng saysay.

Sa kanyang mga tula kami’y napapaisip

Sinong mahal ang lage niyang bukambibig

Hindi matatawaran taglay niyang dakilang pag-ibig

Sa kanyang pinakamamahal,inukit na sa dibdib.

Dakilang Ina

Pano ba kita pasasalamatan aking inang mahal?

Na nagtanim sa akin ng magagandang asal

Biyaya ka sa akin ng Poong Maykapal

Dito sa mundo ako' y iyong niluwal.

Hindi masukat ang tuwa ninyo ni itay

No'ng una akong makita ngiti ay sumilay

Tuwa at saya ay sadyang walang kapantay

Samahan ninyo'y lalo pang tumibay.

Sa gitna ng hatinggabi lagi mong nilalambing

Hinahaplos mo ko habang tulog na nahihimbing

Hindi mo hahayaan na ako'y lamukin

Lahat ng pag-aalaga ay iyong gagawin.

Sa aking paglaki nasaksihan ko

Ang iyong hirap pati lahat ng sakripisyo

Kahit kailan hindi narinig ang iyong pagsuko

Kahit na nga ang palad ay nangapal na sa kalyo.

Natatandaan ko pa nung munti pang bata

Walang kaming baon na papasok sa eskwela

Ang pangungutang ay hindi mo inalintana

May maibigay lang sa mga anak mong sinta.

No'ng makita ko yun sinabi ko sa sarili

Kapag ako'y nagkatrabaho kapag ako'y lumaki

Hindi na yun hahayaan na maulit pang muli

Darating ang araw kami sa iyo'y magsisilbi.

Puso mo'y dinurog nung makitang ako'y umiiyak

Dulot ng pag-ibig ang hatid sa akin ay masaklap

Wala kang nagawa kundi sa akin ay yumakap

Pinisil aking kamay at sa akin ay nahabag.

Hndi ka ipagpapalit sa lahat ng sinuman

Mawala na silang lahat,manatili ka lamang

Walang katumbas ang humilig sa 'yong kandungan

Tila isang sanggol noong ako'y nasa ugoy ng duyan.

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

Bayani Ka!

Hirap at sakripisyo mo'y walang katulad

Yaman sa mundo ay hindi mo hinangad

Kaagapay ka sa pagbuo ng mga pangarap

Pinupuno mo ng pag-asa,hatid mo'y liwanag.

Sa maghapong pagtuturo di mo inalintana

Pumaos man ang boses,pakiramdam man ay sumama

Lalong manlulumo kapag hinugot ang bulsa

Pamasahe pag-uwi kumakalansing na barya.

Pagdating mo sa bahay ay hindi pa dun natatapos

Pag-aasikaso sa pamilya kahit katawan man ay nauupos

Walang kapantay ang pagsisilbi mong lugod

Sa iyong asawa't anak masayang naglilingkkod.

Salat ka man sa pangngailangang pinansiyal

Tukso sa salapi ay di ka nagpapakahangal

Pinatutunayan mo na ang guro ay may dangal

Hindi mo man sila kasing-yaman,ngunit malinis at marangal.

Lahat ng estudyante na dumaan sa iyong mga kamay

Anuman ang narating,nabigo man o nagtagumpay

Hindi lahat sila ay magbabalik at mag-aalay

Ng pasasalamat sa kaalamang ibinahaging mong tunay.

Sana ngayong Setyembre ay maalala ka

Ng mga estudyante minsan mong kinalinga

Sa buwang ito,ang guro ay dinadakila

Saan mang pulo at panig ng bansa.

Happy Teacher's Month!