Kay Sarap Mabuhay(video)

Bigo.

Low spirit.

Parang walang katapusang sakit.

Sakit na parang gusto mo nang takasan.

Gusto mo nang sukuan.

Takot ka na kasing lumaban..

Parang naubos na lahat ng lakas at tapang mo.

Ang dami mo na kasi kinikimkim dyan sa puso mo,

..sa isip mo.

Pinasan mo na yata lahat ng sama ng loob.

Hindi ka ba napapagod?

Ang dami mong takot.

Ang dami mong alalaahanin.

Hindi mo ba naisip na ang dami nang nasasayang?

Ang mga oras na dapat masaya ka.

Nakangiti.

At humahalakhak na kasama ang mga importantentg

tao sa buhay mo.

..ang pamilya mo,

..ang mga kabigan mo.

..barkada,mga ka-tropa

..mga kasamahan mo sa trabaho

..mga long lost friends mo,at mga kaklase mo...

Ienjoy ang buhay.

Sabi nga nila,"Live life to the fullest"!

Ang ganda,di ba?

Kumbaga,gawing magaang lang ang buhay.

Siyempre lahat naman tayo may problema.

May kanya-kanyang pinagdadaanan.

Pero sa kabla non,masarap pa rin mabuhay.

Pero pano mo mararanasan'yon?

Kung ikaw mismo,ayaw maging masaya.

Ikaw mismo,takot maging masaya.

Huwag ka kasing matakot.

Huwag kang paapekto sa "rejection" ng iba.

Eh ano ngayon kung ganyan ka?

Kung ayaw nila sa iyo,

Kung baon ka man sa utang,

Kung single ka at walang partner,

Kung mahina ka sa klase,

kung nabuntis ka ng maaga,

Kung iniwan ka man ng iyong pinakamamahal,

Kung nalugi ang negosyo mo,

Kung natanggal ka man sa trabaho,

Kung ginamit ka at niloko,

Katapusan na ba ng mundo?

Wake-up!

May panahon ka pa.

Kailanaman hindi nauubos ang pag-asa.

Laging may pagkakataon.

Ilang beses ka mang mabigo.

Masaktan.,

Umiyak.,

At madapa..,

Tandaan mong masarap parin ang mabuhay!

Simulan mo...

Ngayon na!...

Estudyanteng Sugatan

Papasok na naman sa paaralan

Umagang sikmura ko'y kumakalam

Kapeng malamig ang laman ng tiyan

Di alintana 'wag lang magalit si mam.

Ngunit batid kaya ni Mam mga dinaranas ko?

Bakit laging tahimik doon sa bandang dulo,

Di naman pwedeng isigaw sa mundo

Na kahit bata ako din ay bigo.

Kung napapagalitan man dahil maingay

Sa inyong klase at madalas pasaway

Dahil lumaki akong walang gumagabay

Bata pa lamang hiwalay na sila Itay at Inay.

Noong ako ay ma-drop out at naging tambay

Dyan sa kanto pasimuno ng away

Ngunit kahit ganon puso pa rin ay dalisay

Nais parin makabalik sa 'yong mga kamay.

Puso'y nagpupuyos at nagrerebelde

Pagkat sa aki'y walang umuunwa't umiintindi

Walang ginawang tama,lagi na lang nasisisi

Kaya't halos ayoko ng pumasok sa klase.

Minsan kang nakita sa akin ay nagalit

Pagkat project sa iyo'y naipasa ko ng late

Hindi mo ba alam sa pera kami ay gipit

Nakaratay pa ang patpating inang maysakit.

Alam mo ba nung minsang ako'y tinawag mo

Sa gitna ng talakayan ako'y pinatayo

Wala akong nasabi pagkat ako'y tuliro

Puso kong bata'y pinaglaruan at niloko.

Kahit itago ko sa aking pagkabungisngis

Ang pagtawa't paghalakhak ko ng labis

Hindi nyu ba alam ang ikinukubli kong hapis

Sa murang edad tatlong buwan nang buntis.

Ngayon Ma'am,inyo na pong nalaman

Katotohanan sa likod ng mga matang malamlam

 Maraming estudyanteng may pait na pinagdadaanan

Hiling ko lamang na 'wag kaming husgahan..

Kailangan kita,kailangan ka namin, Ma'am!

Huwag mo naman sana kaming pabayaan

Ang palad mo ang siya naming kanlungan

Sa tulad naming may mga pusong sugatan...

Yapak sa Buhanginan

Minsan...

Akala mo, 

Nag-iisa ka lang sa mundo.

Mag-isang hinharap ang problema,

Ang lahat ng pait,.

Ang lahat ng pasakit.

Minsan,.dumadaing ka na.

Sumusuko.

Pakiramdam mo,parang wala ng katapusan.

Gusto mo man lumaban,

Pero mahina ka,

Mabuway.

Wala ka matakbuhan.

Wala ka makapitan.

Gusto mong magsumbong,

Pero walang gustong makinig.

Nasaan na nga ba sila?

Pero,hayaan mo na sila.

Huwag mong hanapin sa kanila,

Ang lakas na hinahanap mo,

Dahil mabibigo ka lang,

Madi-disappoint.

Ang bigat ng puso mo,

Kay Hesus mo ihabilin.

Ipagkatiwala.

Ipaubaya.

Kailanman hindi ka Niya pinabayaan.

Akala mo kasi,

Nakalimutan ka na Niya..

Ikaw lang ang nakalimot.

Ganun ka naman eh,

Kapag masaya ka,

Halos hindi mo na Siya maalala.

Pero alam mo...

Kahit ganun ka,

Mahal ka pa rin Niya.

Hindi mo ba alam,

Na sa bawat bigat ng puso mo,

Ng kalooban mo,

Nando'n lagi Siya.

Parang bakas lang,

Ng Kanyang mga yapak sa dalampasigan,

Akala mo hindi Ka niya sinasamahan,

Dahil iisang yapak lang ang nakita mo.

Pero ang totoo,

Kasama mo Siya,

Hindi mo lang nakita ang isa,

Dahil karga ka Niya

Habang naglalakad kayo sa buhanginan..

"The Writer's Journey"

I am waiting for a perfect moment

In the deepest part of my silence

Words can be written

And the heart could be spoken.

When soul near at peace

As God with His loving grace

In His hand,I thank and praise

That my life is no longer in mess.

May He bless me the vocation to touch

For those who feel that they are left and unloved

For those who are weak,alone,and sad

Through my poems,God speaks in their hearts.

As I continue  with this  journey

I  know that life will not that be easy

But I still believe in good destiny

I will come to an end through His glory.

Masarap Nga Bang Maging Single? (new version for movie making)

Malaya ka sa oras..

Kahit saan mo gusto pumunta,

Kahit anong oras,

Pwede.

Walang pipigil.

Walang magagalit.

Hawak mo ang iyong panahon,

Walang pwedeng magdikta sau.

Ikaw ang boss.

Ikaw ang manager ng buhay mo.

Pero ang tanong nila,

Masaya ka nga ba?

Masarap daw kasi manood ng sine,

ng may kasama..

Mag-food trip na kasama ang minamahal.

Magsimba ng sabay kayong dalawa.

Mag-shopping sa mall na kasama siya.

Mga panahon na gusto mong maglambing.

May magsasabi sa 'yo ng,..

I love you.

Ingat ka huh,

good night at sweet dreams..

Eh paano nga kung talagang wala?

May magagawa ba sila?...

Pero hayaan mo na lang sila.

Huwag ka na lang magpaapekto.

Eh ano ngayon kung single ka..

Ang importante,

Ikaw muna.

Mahalin mo muna ang sarili.

Ienjoy mo muna ang pagiging single..

Huwag kang matakot mag-isa.

Hindi naman sukatan ng kaligayahan,

ang pagkakaroon ng partner..

Kung minsan nga di ba

kapag may partner,

magulo..

masalimuot..

at nakakadagdag ng stress sa 'yo.

Kaya hayaan mo na,

kahit single ka,

malaya naman ang isip mo,

malayo ka sa anumang stress.

Kaya't mabuhay ka ng may ngiti,

ang buhay ay puno ng excitement.

Malay mo isang araw,

Muling kiligin ulit ang puso mo...

 At matagpuan mo na,

Ang taong karapat dapat sa pagmamahal mo..

Huwag ka lang mainip,

Maghintay ka lang...

Damhin mo muna ang pagiging single....

Dahil Bata Ka Pa

Ang pagtanda ay hindi minamadali

Dapat may natutunan habang lumalaki

Tuklasin mo ang iyong sarili

Nang lumaki ka ng tama at mabuti.

Dahil bata ka pa ikaw muna'y pasakop

Sa magulang mong sa iyo'y kumukopkop

Walang sawang sa iyo'y nagtataguyod

Kahit masakit na ang kanilang gulugod.

Dahil bata ka pa ikaw muna ay makinig

Sa payo at aral na lagi nilang sinasambit

Buksan ang puso at ng ikaw ay maantig

Ginintuan nilang aral itatak sa dibdib.

Dahil bata ka pa 'wag masydong matapang

Lumaban at sumagot sa magulang

Matabil mong dila at pagsagot ng pabalang

Ugaling kasumpa-sumpa't walang paggalang.

Dahil bata ka pa malambot pa ang buto

Upang suungin ang hamon ng mundo

Hindi mo kakayanin ang unos at bagyo

Kalasag mo'y hindi singtibay ng bato.

'Wag munang pasukin ang larangan ng pag-ibig

Pagkat bubot pa ang iyong puso't isip

'Wag kang magmadali at 'wag ding ipilit

Pagkat sa huli baka ikaw ay humibik.

Walang magulang ang maghahangad sa anak

Na sila'y mapariwara't mapahamak

Ganda ng kinabukasan ang tangi nilang hangad

Ng lumaking kang may dangal at dignidad.

Paglingap

Bawat sandali sa buhay ng tao

Lumalakad minuto’t Segundo

Huwag sayangin bawat lakas mo

Habang bata’t malakas ang buto

Magtanim ng mabuti sa puso

Sapagkat ‘ika nga sa kantang tanan

Minsan lamang tayo daraan

Sa mundong puno ng panlilinlang

Kaya’t ang mabuti, gawin na ngayon

Sa nangangailangan dapat tumugon

Mata’y ibukas at wag maging bulag

Sa kapwang hikahos at naghihirap

Sa pagkain at sa yaman ay salat

Sa kaginhawahan sila’y hubad

Tumindig ka’t ialay ang palad

Sa kanila’y ipadama ang paglingap.

Gawain ng isang tapat na alagad

Sa kabutihang nagawa’y wag maghangad

Hayan mong Siya ang maggawad

Sapagkat Siya lamang ang tapat na Hukom

Sa iyo’y huhusga sa dako pa roon

Sa pagtatapos ng iyong misyon…

Masarap Nga Bang Maging Single?

Nagiisa ka na,

Walang nagmamahal,wala ng kasama.

Tahimik ngunit malaya

Walang nagbabawal,walang sumisita

"Bossing" ka ng iyong oras

Gabi't hapon man ang lumipas

Gimik at lakwatsang walang habas

Nasusunod lahat ng gusto

Kahit saan man ikaw magtungo

Hawak iyong oras at minuto

Bumilang man ang maraming segundo

Nalilimutan ang sugat ng puso.

Ngunit pa'nona sa iyong pag-uwi

Lalo na't pagsapit ng gabi?

Sa iyong pagtulog,wala kang katabi

Hanging amihan sa iyo'y dumadampi

Lungkot sa pusong dito'y nagkukubli

Pangungulila'y hindi maitatanggi.

Pagpasok ng iyong silid

Luha sa mata'y mangingilid

Uupo sa sofang wala na sa paligid

Ang sintang pinakaiibig

Anuman ang gawin,hindi na siya magbabalik..

Sa bubong pumapatak na naman

Ang dagunot ng malakas na ulan

Parang musika kung aking pakinggan

Melodiyang masaya sa pakiramdam.

Hampas ng hangin tila isang awit

Nanunuot sa aking pandinig

Di man maikumpas yaong himig

Dulot ay kilig sa aking dibdib.

Lamig na dulot mo sa aki'y yumayakap

Animo'y haplos na sa puso'y nag-aalab

Hatid ay ngiti at may bating galak

Nalilimot din mga bigong pangarap.

Kung pwede nga lang 'wag ka ng umalis

Nang 'di na makaramdam ng lunkot at hapis

Ngunit pagnagtagal hatid mo ay labis

Baha at delubyo sa tao ay pasakit.

Dilang Matalim

Bago magsalita 'sanlibong mag-isp

Himaymayin ng paulit ulit

Baka sa iba ikaw ay makasakit

Daig mo pa wala sa sariling bait.

Kung di makakatulong 'wag ng sabihin

Baka hindi matanggap at di maatim

Sa paligid mo baka sila'y manimdim

Sa dila mong tila hinasang patalim.

Hindi naman kabawasan sa iyong pagkatao

Kung nais sabihin ang sadyang totoo

Ngunit bigyan lang sana kahit kunting respeto

Ang damdamin ng abang kapwa mo.

Ilagay sa lugar ang pagiging prangka

Kung ito'y di nakakasakit sa iba

May kapintasan man ay tao parin sila

Na dapat mong tingnan,katoto kong sinta!

Pilipinas, For Sale?

Sa aking pamamahinga aking napanood

Patalastas sa tv masakit sa gulugod

Katotohanang sadyang nakakalungkot

Yamang likas natin ay hinahakot.

Bakit naging talamak yaong bentahan

Sa giliw kong perlas ng silangan

Tila produktong naging pakyawan

Mga ganid na negosyanteng dayuhan.

Pati mga isla ginawang pribado

Ng mayayamang sagad sa buto

Pagkagahaman sa salap at ginto

Sa likas na yaman natin sila'y berdugo!

Pati kabundukan 'di rin pinatawad

Kinalbo't ginawa na ding patag

Lupa'y isinakay at doon inilayag

Magkamal lang ng salapi sa mga dayuhang kumag!

Kilala tayong sagana sa coral reefs

Sa asul niyang dagat at sa isda ay hitik

Buong mundo pa nga sa ati'y naiinggit

Ngunit pinagkakitaan lang ng mga walang bait.

Kung magpapatuloy ganitong kalapastanganan

Bayan kong isinadlak sa kalakalan

Wala ng paggalang sa ating inang kalikasan

Ano na kaya ating magiging hantungan?

Masakit isiping 'Pilipinas,For Sale?

Damdaming pinoy sadyang nakapanggigil

Huwag sanang magtagal yaring hilahil

Yamang likas maubos at makitil.

Move On!

Lagi kong naririnig ang salitang "move on!"

'Wag ko na daw balikan,'wag ng lumingon

Sa nakaraang may masakit na kahapon

Payo ng kaibigan sa akin  ay bulong.

Mayroon ding nagsasabing ipaglaban daw kita

'Wag daw akong sumuko kahit nasasaktan pa

Ngunit ang hirap yata kung ipaglalaban ka

Gayong puso mo'y inilaan na sa iba.

Napag-isip kong manahimik na lang sa tabi

Lahat ng sakit dapat na lang ikubli

Anuman ang pinagdaanan idaan na lang sa ngiti

Maging malakas sa likod ng pighati.

Kaya ko din naman mabuhay ng normal

Kahit sa aki'y wala ng nagmamahal

Hindi na hahayaang puso'y muling masakal

Ng nakaraang binalot ng kaytagal. 

Hindi ko din hahanapin ang pag-ibig ng iba

Sugat na tinamo hayaang maghilom ng kusa

Sa kamay ng kapalaran sa kanya ipaubaya

Ang hatol ng mapaglarong tadhana.

KEYPAD

Sa keypad nakatingin

Nagiisip pa man din

Tulang papandayin

Galing sa damdamin.

Minsan walang kausap

Ayaw naman makipagchat

Hawakan ang  keypad.

Daliring pipilantik

Damdami'y isasatitik

Ng walang alumpihit

Sa isip nakasiksik

Sa mga ideyang hitik

Nag-uumapaw na pilit.

"Keypad" nagbibigay-pansin

Nababasa ang damdamin

Ng makatang nakasalamin.

Minsan pinagtatawanan

Mapagmataas na hunghang

Akala mong may alm

Tulad ko din namang mangmang.

"Wag isiping ako'y weird

Kanya-kanya lang yan ng trip

Paganahin din ang isip

Sa "keypad" kong cheap!

Ang Pangarap Kong Gulong

Nakakapagod din ang lageng nakamotor

Binabalanse ng dalawang gulong

Sa ulan man o sa bagyo laging sinusuong

Marating lang yaong destinasyon.

Ayoko na ng pasingit-singit

Doon sa lansangan sa gitna ng init

Stress ang abot sa ulo'y masakit

Kahit pa nga suot ang helmet.

Kung magkaminsan busina nya'y paos

Babalang di marinig ang tunog

Sadyang ang hirap iwasan ng lubos

Banta ng aksidenteng hindi matalos.

Dadalawa kong gulong minsan isa'y "flat"

Maipa-vucanize man ay di parin sapat

Hay naku,kailan kaya matutupad

Pangarap kong gulong magiging apat?

Kailan kaya makakahawak bilog na manibela

Sa driver's seat may "clutch" sa paa.

Prenteng nakaupo't naka aircon pa

Ulan man o araw di na alintana.

Gulong kong dalawa sana'y maging apat na

Nang di na tinitiis alikabok sa kalsada

May pinto at bubong at protektado pa

Mula sa sakit ng pabago-bagong klima.

Ang Bayan ng Malambing

Kahanga-hanga yaong mga taga-bulacan

Kahit saan mang anggulo mo tingnan

Ugali't pananalita'y magandang tularan

Pino ang kilos at sadyang simpple lang.

Doon sa Bulacan State University

Kagigiliwan mo ang mga estudyante

Maging babae man o maging lalaki

Di nawawala ang ngiti sa labi.

Yaong mga dalagita’y sadyang mahinhin

Kung makipag-usap laging may lambing

Kahit mga binatilyo’y maginoo’t matulungin

Sa kanila’y wala kang itulak-kabigin.

Di rin pahuhuli yaong may edad na

Magiliw sa pagtanggap ng bisita

Ngiting sasalubong sa bawat pamilya

Aasikasuhing lubos buong pagsinta.

Isang pagpupugay at isang saludo

Sa lahat ng mga bulakenyo

Ipagmalaki mo ng taas-noo

Magiliw kang lahing Filipino.

Kaysarap Mabuhay!

Kay Sarap Mabuhay!

by Therresa Baniquid on Wednesday, October 5, 2011 at 8:14am

Bigo.
Low spirit.
Parang walang katapusang sakit.
Sakit na parang gusto mo nang takasan.
Gusto mo nang sukuan.
Takot ka na kasing lumaban..
Parang naubos na lahat ng lakas at tapang mo.
Ang dami mo na kasi kinikimkim dyan sa puso mo,
..sa isip mo.
Pinasan mo na yata lahat ng sama ng loob.
Hindi ka ba napapagod?
Ang dami mong takot.
Ang dami mong alalaahanin.
Hindi mo ba naisip na ang dami nang nasasayang?
Ang mga oras na dapat masaya ka.
Nakangiti.
At humahalakhak na kasama ang mga importantentg
tao sa buhay mo.
..ang pamilya mo,
..ang mga kabigan mo.
..barkada,mga ka-tropa
..mga kasamahan mo sa trabaho
..mga long lost friends mo,at mga kaklase mo...
Ienjoy ang buhay.
Sabi nga nila,"Live life to the fullest"!
Ang ganda,di ba?
Kumbaga,gawing magaang lang ang buhay.
Siyempre lahat naman tayo may problema.
May kanya-kanyang pinagdadaanan.
Pero sa kabla non,masarap pa rin mabuhay.
Pero pano mo mararanasan'yon?
Kung ikaw mismo,ayaw maging masaya.
Ikaw mismo,takot maging masaya.
Huwag ka kasing matakot.
Huwag kang paapekto sa "rejection" ng iba.
Eh ano ngayon kung ganyan ka?
Kung ayaw nila sa iyo,
Kung baon ka man sa utang,
Kung single ka at walang partner,
Kung mahina ka sa klase,
kung nabuntis ka ng maaga,
Kung iniwan ka man ng iyong pinakamamahal,
Kung nalugi ang negosyo mo,
Kung natanggal ka man sa trabaho,
Kung ginamit ka at niloko,
Katapusan na ba ng mundo?
Wake-up!
May panahon ka pa.
Kailanaman hindi nauubos ang pag-asa.
Laging may pagkakataon.
Ilang beses ka mang mabigo.
Masaktan.,
Umiyak.,
At madapa..,
Tandaan mong masarap parin ang mabuhay!
Simulan mo...
Ngayon na!...

Namatay na lahat ng pag-asang inaasam-asam

Nalinaw na din pati na mga agam-agam

Masakit man sa dibdib at kahit patuloy na nagdaramdam

Bigkas ng bibig, isang bulong na "paalam"..

Masakit mang tanggaping hindi mo na mahal

Para ko natikman ang higit sa sanlibong sampal

Ngunit kung ito na ang paraan ng Poong Maykapal

Na ako'y magising sa aking pagkahangal.

Sa aking pananahimik ayoko nang manumbat

Sapat na sa akin ang sabihin mo lahat

Amining hindi mo na mahal, matapang na pagtatapat

Kahit sa puso ko'y nag-iwan ng malalim na sugat.

Alam kong masaya ka na at hindi ka na guguluhin

Upang ang buhay ko ay magpatuloy na rin

Sugat sa dibdib,isa lang aking hiling

Sa Diyos pagdating ng panahon nawa'y hilumin.

              Bawat hakbang ko'y katumbas ng iyong kaligayahan... :(

 

Ambisyosang Makata

Ako'y hindi propesyunal na makata

Di rin kasing galing ni makatang gala

Lalong hindi nais magpsikat sa madla

"outlet" lang po ito ng abang manunula.

Aking emosyon ay idinadaan lang sa sining

Sa aking mga tula,sinasalamin ay damdamin

Ng pilat sa pusong mahirap arukin

Dulot ng nakaraang nais nang limutin.

Ang abang manunulat ay isang talunan

Kaya't pait na dinanas ay dinaan na lang sa tulaan

Hindi intensyong ako'y hangaan

Kundi nais lang dalahin ay gumaan.

Sa mga natutuwa, salamat po sa inyo

Sa pagtangkilik sa tulang pinapanday ko

Gayon din naman sa mga nagtataas ng noo

Pakumbabang salamat, alay pa rin ng puso.

Hilumin Mo

Pagkawala niya'y isang malaking hamon

Muling tumindig at nangangarap bumangon

Mula sa sakit sarili'y nais iahon

Sugat ng nakaraan malimot nawa ng panahon.

Hindi kayang tagalan sakit na dinaramdam

Paghilom ng sugat laging inaasam-asam

Doon sa altar,Siya lang ang tanging may alam

Lahat ng lungkot kailan mapaparam.

Oh Diyos ko,ako'y iyong pakinggan

Hilumin Mo,itong pusong sugatan

Punasan Mo din itong pusong luhaan

Upang di na umiyak magpakailanman

Sa bingit ng dusa'y yakapin Mo ng mahigpit

Daluhan Mo ko sa gitna ng paggibik

Sa lahat ng ito'y Ikaw ang aking bukambibig

Pagkat anak Mong Siya mong iniibig.

Paalam,.Mahal naming Kaibigan...

Ang paglisan mo ay isang malaking dagok

Sa pamilya,kaibigan,estudyante’t na ngayo’y nalulungkot

Na tigib ng luha, at damdami’y masalimuot

dito sa aming puso’y mayroong kirot.

Hindi matatawaran ating pinagsamahan

Doon sa Malinta,unang naging tagpuan

Paaralang naghubog sa ating pagkakaibigan

Kapatid,kapamilya ang naging turingan.

Naisip ko pa nga,magkaibigan hanggang sa huli

Hanggang sa tumanda,buhok ma’y pumuti

Magsasama sa lahat ng oras,sa lungkot man o ngiti

Hindi mag-iiwanan,magkasamang lagi.

                                                                             

Ngunit hindi sinasadyang maaga mo kaming nilisan

Hindi ka man lang namin nayakap ng lubusan

Oh di kaya’y napisil at kamay mo’y nahawakan

Hindi rin nasabing “mahal ka namin,kaibigan”

Sa iyong paglisan baunin nawa aming mga dasal

Kapayapaan mo’y hiling namin sa Poong Maykapal

Hindi ka malilimot pagkat lagi ka naming mahal

Hindi kukupas ganu man katagal…

Paalam na sa ‘yo butihin naming kaibigan

Magkikita kita pa rin tayo doon sa walang hanggan

Sa piling ng Poon na siya mong magiging kanlungan

Ng iyong kaluluwang hihimlay sa Kanyang kapayapaan.

Pagbawalan Ang Puso

Hindi nga ba minsan nang naransan ang sakit?

Dulot ng masaklap at mapait na pag-ibig

Na sa puso mo'y malalim an inukit

Ipinutong sa 'yo tila isang libong tinik!

Dahil sa pagkabigo takot nang muling magmahal

Natikman ng puso ang manamlay at mapagal

Paghilom ng sugat ay laging inuuusal

Doon sa kawalan hinintay mo ng kaytagal.

Pagbawalan ang pusong 'wag nang umasa

Huwag nang maghintay,huwag nang ding  magtiwala

Sa pagmamahal na nagbabalatkayong mukha

Baka mabigo lang at ika'y muling  lumuha.

SINO ANG HINIHINTAY NI POKNAT?

                                                               Ano kyang meron sa mga tula ni poknat?

Sa kanyang mga gawa na kanyang sinusulat

Tinipon sa titik sa puso’y nagbubuhat

Habang nakaupo doon sa tabing dagat.

Ano nga bang meron sa kanyang mga tula?

Sa bawat saknong, sa bawat salita

Tila nababalot ng kung anong hiwaga

Kaya niyang hipuin puso ng madla.

 

Ngunit sino nga ba ang nasa likod ng lahat?

Tulang pinapanday ay puno ng pangungulila’t pangarap

Sino itong nagsisilbi niyang matibay na kalasag

Pinaghuhugutan ng inspirasyon,gabay nya’t liwanag.

San kaya niya hahanapin kanyang hinihintay

Hindi kaya siya mapagod sa kanyang pag-aantabay

Baka naman yaong mahal puso’y sa iba na inaalay

Lahat ng pagtitiis nya’y mawalan ng saysay.

Sa kanyang mga tula kami’y napapaisip

Sinong mahal ang lage niyang bukambibig

Hindi matatawaran taglay niyang dakilang pag-ibig

Sa kanyang pinakamamahal,inukit na sa dibdib.

Dakilang Ina

Pano ba kita pasasalamatan aking inang mahal?

Na nagtanim sa akin ng magagandang asal

Biyaya ka sa akin ng Poong Maykapal

Dito sa mundo ako' y iyong niluwal.

Hindi masukat ang tuwa ninyo ni itay

No'ng una akong makita ngiti ay sumilay

Tuwa at saya ay sadyang walang kapantay

Samahan ninyo'y lalo pang tumibay.

Sa gitna ng hatinggabi lagi mong nilalambing

Hinahaplos mo ko habang tulog na nahihimbing

Hindi mo hahayaan na ako'y lamukin

Lahat ng pag-aalaga ay iyong gagawin.

Sa aking paglaki nasaksihan ko

Ang iyong hirap pati lahat ng sakripisyo

Kahit kailan hindi narinig ang iyong pagsuko

Kahit na nga ang palad ay nangapal na sa kalyo.

Natatandaan ko pa nung munti pang bata

Walang kaming baon na papasok sa eskwela

Ang pangungutang ay hindi mo inalintana

May maibigay lang sa mga anak mong sinta.

No'ng makita ko yun sinabi ko sa sarili

Kapag ako'y nagkatrabaho kapag ako'y lumaki

Hindi na yun hahayaan na maulit pang muli

Darating ang araw kami sa iyo'y magsisilbi.

Puso mo'y dinurog nung makitang ako'y umiiyak

Dulot ng pag-ibig ang hatid sa akin ay masaklap

Wala kang nagawa kundi sa akin ay yumakap

Pinisil aking kamay at sa akin ay nahabag.

Hndi ka ipagpapalit sa lahat ng sinuman

Mawala na silang lahat,manatili ka lamang

Walang katumbas ang humilig sa 'yong kandungan

Tila isang sanggol noong ako'y nasa ugoy ng duyan.

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

Bayani Ka!

Hirap at sakripisyo mo'y walang katulad

Yaman sa mundo ay hindi mo hinangad

Kaagapay ka sa pagbuo ng mga pangarap

Pinupuno mo ng pag-asa,hatid mo'y liwanag.

Sa maghapong pagtuturo di mo inalintana

Pumaos man ang boses,pakiramdam man ay sumama

Lalong manlulumo kapag hinugot ang bulsa

Pamasahe pag-uwi kumakalansing na barya.

Pagdating mo sa bahay ay hindi pa dun natatapos

Pag-aasikaso sa pamilya kahit katawan man ay nauupos

Walang kapantay ang pagsisilbi mong lugod

Sa iyong asawa't anak masayang naglilingkkod.

Salat ka man sa pangngailangang pinansiyal

Tukso sa salapi ay di ka nagpapakahangal

Pinatutunayan mo na ang guro ay may dangal

Hindi mo man sila kasing-yaman,ngunit malinis at marangal.

Lahat ng estudyante na dumaan sa iyong mga kamay

Anuman ang narating,nabigo man o nagtagumpay

Hindi lahat sila ay magbabalik at mag-aalay

Ng pasasalamat sa kaalamang ibinahaging mong tunay.

Sana ngayong Setyembre ay maalala ka

Ng mga estudyante minsan mong kinalinga

Sa buwang ito,ang guro ay dinadakila

Saan mang pulo at panig ng bansa.

Happy Teacher's Month!

Teks Adik

Hindi ba nila naiisip, hindi ba sila nagtataka

Ang nagagawa ng "txt" ay sadyang kakaiba?

Sadyang makabago ating teknolohiya

Malalim na emosyon,dito'y naipapadama.

Magkaminsan nga kahit hindi mo pa nakikita

Kahit hindi pa rin lubos na nakikilala

Sa lambing lang ng text,kinikilig na

Kahit "jejemon" pa nga pilit pang binabasa.

Yaong mga adik sa teks,kahit hindi na yan kumain

Kahit masakit na ang kamay ay sige pa rin

Maghapon,magdamag cell phone ay aatupagin

Parang nanggigil,mahirap pigilin.

Kahit nga sa daan hindi yan paaawat

teks ng teks,cp ay laging hawak

Kahit sa gitna ng klase wala ding patawad

Hindi alintanang galit ni teachr ay sumambulat.

Naiimbyerna pa yn kapag hindi makapag-unli

Paregs ng paregs hindi mapakali

Sukdulang mapudpod man ang daliri

Maiteks lang ang naghihintay na si "honey".